ว่านพระยาแร้งคอดำหรือว่านพระยาแร้ง หรือว่านคอแดง

ชื่อวิทยาศาสตร์

Crinum latifolium (Linn)

ชื่อวงศ์

วงศ์ (Amaryllidaceae)

ลักษณะ

ต้นและใบดังพลับพลึง หัวโตขนาดหอมฝรั่งอย่างใหญ่ ๆ ที่โคนใบมีสีแดงรอบคอต้นเหมือนคอแร้งแต่เล็กกว่า ถ้าดึงกาบออกจะมีใยเหมือนใยบัว  ถ้าไม่มีใยไม่ใช่ว่านช้างคอดำ

แบ่งเป็น ๒ ชนิด คือชนิดตัวผู้และชนิดตัวเมีย

• ตัวผู้จะมีสีแดงที่คอใบและก้านประมาณ ๒ นิ้ว
• ตัวเมียจะมีสีขาวที่คอและก้าน

ประโยชน์

มีคุณในทางแก้มดลูกหย่อน ใช้เฉพาะแก้โรคมดลูกของสตรีดีนัก ดองกับสุรากินเป็นยาชักมดลูก และใช้ในทางคงกระพันชาตรีด้วยก็ได้ โดยจะใช้หัวว่านถือติดตัวไป หรือจะกินก็ได้แต่เหนียวชั่วเบา ก่อนกินเศกด้วย “นะมะพะทะ นะโมพุทธายะ” ๓ ครั้งก่อน หรือ ๗ ครั้งทีเดียวก็ได้

ประโยชน์ทางยา

นอกจากแก้ทางมดลูกแล้ว แก้พวกริดสีดวงทวารได้อีกด้วย

การปลูก

ใช้กระถางใบใหญ่หน่อยปลูก โดยเอาดินร่วน ๆ ใส่ก้นกระถางเอาหัวว่านมาวาง แล้วเอาดินร่วนปนทรายใส่ข้างบน กลบพอมิดหัวว่าน จึงเอาน้ำที่เศกด้วย “นะโมพุทธายะ” ลงรดพอชุ่มทั่ว

บทคัดลอกจาก “ตำราคุณลักษณะว่านและวิธีปลูกว่าน” โดย สมาคมพฤกษชาติแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์

รวบรวมและเรียบเรียงโดย นายเลื่อน กัณหะกาญจนะ

เผยแพร่โดย ทีมงาน www.farmssb.com