ว่านเถารางจืด

ชื่อวิทยาศาสตร์

Thunbergia  laurifolia  (Lindl)

ชื่อวงศ์

          วงศ์เหงือกปลาหมอ (Acanthaceae)

ลักษณะ

เป็นไม้เถาโตขนาดนิ้วมือหรือถ้าเจริญเต็มที่เท่าหัวแม่มือก็มี  ตามเถามีข้อและมีปล้องยาว ๆ  มีใบแตกขึ้นตามข้อของเถาข้อละ ๒ ใบ  เป็นเถายาว  เลื้อยพันตามต้นไม้  ผิวของเถาสีเขียว  ใบสีเขียวเป็นรูปไข่  ริมใบเรียบ  สุดปลายใบแหลม  ใบยาว ๕.๕ ซม. ถึง ๑๖ ซม. กว้าง ๓ ซม. ถึง ๗.๕ ซม.  ก้านใบยาว ๑.๒ ซม. ถึง ๓ ซม. ใบคล้ายใบมลิเถา  คล้ายเถาย่านาง  เมื่อขึ้นตามต้นไม้ต้นใด  ผลของต้นไม้นั้น ๆ พลอยจืดชืดไปด้วย

ประโยชน์ทางยา

รสเย็นรู้ถอนพิษและถอนยาเบื่อเมาต่าง ๆ ในการแก้พิษเบื่อเมาทุกอย่างนั้น  ใช้หัวของไม้นี้ซึ่งมีอยู่ใต้ดิน โคนต้นเอาไปผสมกับสิ่งหนึ่งสิ่งใดตามสมควรก็จะทำให้สิ่งที่ผสมด้วยนั้นมีรสจืดชืด  ไร้คุณค่าไปหมด เช่นผสมกับเกลือทำให้เกลือจืด  ผสมน้ำตาลน้ำตาลจืด  ผสมเหล้าทำให้เหล้าจืดกินแล้วไม่เมา  ผสมน้ำส้มทำให้น้ำส้มจืด ถึงเอาไปผสมกับของอย่างอื่นก็จะทำให้ของนั้นพลอยมีรสจืดตามไม้นี้ไปด้วยเช่นเดียวกัน

สรรพคุณของไม้นี้  แก้ยาเบื่อยาสั่ง  ยาพิษ  ถอนยาได้ทุกชนิด  โดยเอาหัวมาฝนผสมกับน้ำซาวข้าวกินเพียง ๕ นาทีเท่านั้น  ก็จะหายจากพิษต่าง ๆ เช่น ไข้ผิดสำแดง หรือจะกินเพื่อถอนพิษไข้  ใช้หัวฝนกับน้ำซาวข้าวกิน  สำหรับแก้พิษสัตว์กัดต่อย  เช่น แก้พิษงู, หมาบ้ากัด, แมลงป่องตะขาบ, ปลาดุกยัก  ปลากระเบนแทง  หรือพวกผีหัวดาว  หัวเดือน  ปรวด  ตะมอย  ฝี ๑๐๘ อย่าง  ให้เอาแต่เพียงใบสัก ๓ ใบมาโขลกให้ละเอียด  ใช้น้ำสุกหรือน้ำซาวข้าวเป็นกระสายพอค่น ๆ  เอาพอกที่ตรงบาดแผลหรือฝีต่าง ๆ นั้นจะทำให้หายปวด และแก้พิษได้ในทันที ไม้นี้เป็นของหายาก  เมื่อพบเห็นแล้วให้นำมาปลูกไว้ในบ้านเรือน  ท่านตีค่าไว้ถึง ๕๐๐๐ ตำลึงทองทีเดียว

การปลูก

ใช้ปลูกด้วยหัว  หรือจะใช้ทาบกิ่ง  พอมีรากงอกก็แยกปลูกใหม่ก็ได้  หรือจะรอให้ดอกร่วงมีเมล็ดนำเอามาเพาะก็ได้เหมือนกัน

บทคัดลอกจาก “ตำราคุณลักษณะว่านและวิธีปลูกว่าน” โดย สมาคมพฤกษชาติแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์

รวบรวมและเรียบเรียงโดย นายเลื่อน กัณหะกาญจนะ

เผยแพร่โดย ทีมงาน www.farmssb.com