อำพัน (Amber) แหล่งมาดากัสการ์
อำพัน เป็นซากดึกดำบรรพ์ของยางไม้ เป็นสิ่งมีค่าด้วยสีสันและความสวยงามของมัน อำพันที่มีคุณภาพดีเยี่ยมจะถูกนำมาผลิตเป็นเครื่องประดับและอัญมณี แม้ว่าอำพันจะไม่จัดเป็นแร่ แต่ก็ถูกจัดให้เป็นพลอย
กำเนิดของอำพัน
โดยทั่วไปแล้วจะเข้าใจผิดกันว่าอำพันเกิดจากน้ำเลี้ยงของต้นไม้ แต่แท้ที่จริงแล้ว น้ำเลี้ยงเป็นของเหลวที่ไหลเวียนอยู่ในระบบท่อลำเลียงของพืช ขณะที่ยางไม้เป็นอินทรียวัตถุเนื้ออสัณฐานกึ่งแข็งที่ถูกขับออกมาผ่านเซลล์เอพิทีเลียมของพืช
เพราะว่าอำพันเคยเป็นยางไม้ที่เหนียวนิ่มเราจึงพบว่าอาจมีแมลงหรือแม้แต่สัตว์มีกระดูกสันหลังขนาดเล็กอยู่ในเนื้อของมันได้ ยางไม้ที่มีสภาพเป็นกึ่งซากดึกดำบรรพ์รู้จักกันในนามของโคปอล
สีของอำพันมีได้หลากหลายสีสัน ปรกติแล้วจะมีสีน้ำตาล เหลือง หรือส้ม เนื้อของอำพันเองอาจมีสีได้ตั้งแต่ขาวไปจนถึงเป็นสีเหลืองมะนาวอ่อน ๆ หรืออาจเป็นสีน้ำตาลจนถึงเกือบสีดำ สีที่พบน้อยได้แก่สีแดงที่บางทีก็เรียกว่าอำพันเชอรี่ อำพันสีเขียวและสีฟ้าหายากที่มีการขุดค้นหากันมาก
อำพันที่มีค่าสูงมาก ๆ จะมีเนื้อโปร่งใส ในทางตรงกันข้ามอำพันที่พบกันมากทั่วไปจะมีสีขุ่นหรือมีเนื้อทึบแสง อำพันเนื้อทึบแสงมักมีฟองอากาศเล็ก ๆ เป็นจำนวนมากที่รู้จักกันในนามของอำพันบาสตาร์ดหมายถึงอำพันปลอม ซึ่งแท้ที่จริงแล้วก็เป็นอำพันของแท้ ๆ นั่นเอง
อำพัน จากมาดากัสการ์
ในแอฟริกามีการพบโคปอลในประเทศแนวแนวชายฝั่งของแอฟริกาตะวันออกและแอฟริกาตะวันตกโดยเฉพาะอย่างยิ่งในมาดากัสการ์ อำพันมาดากัสการ์มีอายุเพียง 1,000-10,000 ปีเท่านั้นที่ประกอบไปด้วยยางไม้สนที่แข็งตัว ไนจีเรียก็พบอำพันด้วยเหมือนกันซึ่งมีอายุประมาณ 60 ล้านปี
ความเชื่อเกี่ยวกับอำพัน
เสริมความงดงาม ความรัก เสริมเสน่ห์ด้านความเมตตามหานิยม จิตใจกล้าแข็ง ปกป้องคุ้มครอง บำบัดสุขภาพ และเป็นหินแห่งความโชคดี
อำพันเป็นอัญมณีที่ไม่ใช่หินแต่เป็นยางสนที่เก่าแก่ดึกดำบรรพ์จนกลายเป็นหิน พบในแถบยุโรปเหนือตั้งแต่ 800 ปีก่อนคริสตกาล และเนื่องจากไม่ได้เป็นหินนี่เอง อำพันจึงมีความยืดหยุ่น มีน้ำหนักเบา และมีลวดลายธรรมชาติอยู่ในเนื้อเนื่องจากยางไม้เหล่านั้นทับถมกันมานานลายพันปี กว่าจะมาเป็นอัญมณีที่เรียกว่าอำพันได้จึงต้องประกอบด้วยธาตุหิน น้ำ ลม ไฟ และประสาทสัมผัสเป็นสัญลักษณ์ของชีวิตและสิ่งมีชีวิตอื่นๆ เป็นมารดาผู้ให้กำเนิดสรรพสิ่งพลังสีทองของอำพันเป็นเหมือนพลังที่ส่องสว่างนำทางชีวิต จึงเป็นหินที่นำมาซึ่งพลังแห่งความมีชีวิต ความโชคดี และนำพาความรักความเมตตามาสู่ผู้เป็นเจ้าของ ชื่อที่คนโบราณเรียกขานอำพันคือ มารดาแห่งแสงตะวัน
ในสมัยโบราณผู้คนเชื่อว่าอำพันเป็นสัญลักษณ์แห่งธาตุแท้ของมนุษย์ คนโบราณจึงใช้หินชนิดนี้เป็นสัญลักษณ์สื่อสารถึงการกำเนิดของมนุษย์ คนอินเดียนแดงจึงยึดมั่นว่ายามที่หญิงชายมีเพศสัมพันธ์กันเรียบร้อยแล้ว ฝ่ายชายจะต้องมอบอำพันก้อนหนึ่งให้ฝ่ายหญิงเพื่อเป็นการขอบคุณที่ได้มอบความสุขสุดยอดให้ และเพื่อยืนยันความรับผิดชอบหากจะมีบุตรเกิดขึ้นตามมาจากผลของการมีเพศสัมพันธ์กัน และยังเชื่อว่า หากเด็กเล็กๆ ได้สวมใส่สร้อยอำพันติดตัวไว้ จะปกป้องคุ้มครองอันตรายไม่ให้เกิดกับเด็กๆ ได้ แม้กระทั่งการพลัดตกหกล้ม อำพันจึงมีคุณสมบัติเป็นเครื่องรางของขลังตามความเชื่อโบราณมาจนทุกวันนี้
ตามความเชื่อคนโบราณมักนิยมใช้เป็นเครื่องรางของคลัง อำพันจึงเป็นหินที่มีคุณสมบัติในการปกป้องคุ้มครองสูงมากชนิดหนึ่ง คนญี่ปุ่นเชื่อว่าอำพันถือเป็นอัญมณีแห่งความมีชีวิตชีวา การสร้างสรรค์จินตนาการ หากใครได้เป็นเจ้าของอำพันแล้วควรสวมใส่จนวาระสุดท้ายแห่งชิต และเชื่อว่าหากผู้เป็นเจ้าของอำพันจะมีโชคร้าย อัญมณีชนิดนี้จะมีสีเขียวซีดลง อำพันพบมากตามแถบชายฝั่งทะเลบอลติก รัสเซีย โปแลนด์ และมีบ้างในญี่ปุ่น
พลังของอำพันจะส่งผลดีในยามที่มีปัญหาวุ่นวาย มีคำถามที่ขบไม่แตกคิดไม่ออกหรือหาทางออกไม่ได้ ให้จุดเทียนสีขาววางไว้บนพื้น ทรุดลงนั้นตรงหน้า กำอำพันก้อนขนาดเหมาะมือไว้ในมือ แล้วให้คิดถึงปัญหาเหล่านั้น พลังของอำพันจะสามารถช่วยเปิดโลกทัศน์ให้คุณมองเป็นหนทางแก้ไข นำความสุขสนุกสนานมาให้แก่ชีวิตคุณได้อีกครั้งหนึ่ง แต่อำพันที่มีคุณสมบัติในด้านการบำบัดเกี่ยวกับสุขภาพร่างกายนั้น ควรเป็นเป็นอำพันที่มีเนื้อใสสะอาด ปราศจากสิ่งแปลกปลอม เช่น ซากพื้นซากสัตว์เพราะให้พลังได้ดีกว่า
อ้างอิง