ว่านนางล้อม

ชื่อวิทยาศาสตร์

Anamirta cocculus ( W&A ) [ต้นนี้คือเถาโคคลาน]

ชื่อวงศ์

วงศ์บรเพ็ด ( Menispermaceae )

ลักษณะ

ตำรา 1 : มีเกิดตามธรรมชาติในป่าตามที่ราบ  แถบปราจีนบุรีมาก ปลูกกันตามบ้านตามสวนสำหรับใช้ทำยามีบ้าง เป็นไม้เถาโตเท่ากับต้นหมากก็มี เป็นเถากลมยาวเลื้อยขึ้นพันตามต้นหรือตามพื้นดิน ตามเถามีเป็นข้อและมีหนามแหลมยาว ๆ ข้างละ ๒ อัน เถาอ่อนหรือกลีบเถาของเถาอ่อนก็มีหนาม ผิวของเถามีสีดำแดงคล้ำ และแตกเป็นรองระแหง ใบสีเขียวเป็นรูปสามเหลี่ยมหน้าจั่ว ริมใบเป็นจักแหลม ๆ จักไม่เท่ากัน ปลายใบแหลม ใบยาว ๗ – ๑๐ ซม. ก้านใบยาว ๔ ซม

ตำรา 2 : ใบเล็กยาว โคนใบแดงเรื่อ ๆ ใบล้อมต้นคล้ายกงจักร และมีส่วนคล้ายว่านชัยมงคล  หัวเหมือนหอมใหญ่อยู่กลาง หัวเล็ก ๆ แตกออกล้อมหัวใหญ่โดยรอบ

ประโยชน์

รสเฝื่อน ถูแก้เส้นเอ็นและไขข้อ ใช้ในทางป้องกันภัยต่าง ๆ ได้

การปลูก

ขยายพันธุ์ด้วยการทับเถา ใช้ดินเผาไฟแล้วทุบละเอียด เป็นดินปลูก น้ำที่จะใช้รดเศกด้วย “นะโมพุทธายะ” ๔ จบก่อนจึงรด