ว่านไชยมงคล หรือ ว่านศรีคันไชย

ชื่อวิทยาศาสตร์

Dianclla csifolis (Rodoute)

ชื่อวงศ์

          วงศ์เต็งช้างเผือก (Liliaceae)

ลักษณะ

เป็นไม้ล้มลุก ลำต้นแบน ๆ สูงราว ๑ ศอก ใบเรียว ๆ ยาว ๆ เหมือนใบพายขนาดเล็ก ออกเป็นสองแถวตามลำต้น หัวคล้ายหัวหอม เนื้อในหัวเป็นสีขาว เกิดหัวปีละหัวติดเนื่องต่อกันไปกับหัวเดิมนั่นเอง เช่นเดียวกับแง่งขิงหรือไพลอยู่ใต้ดิน มีดอกเล็ก ๆ สีขาว ๆ เหลือง ๆ เป็น  ช่ออยู่ปลายลำต้น ยาวเท่า ๆ กับลำต้น ผลสุกสีน้ำเงิน พบขึ้นตามป่าที่ถูกถางทำไร่ตามที่ราบต่ำทางภาคใต้

ประโยชน์

เป็นว่านเกิดศิริมงคล แก่ตัวเจ้าของว่านและแก่บ้านเรือนที่ว่านนี้ปลูกอยู่ ทั้งป้องกันภัยต่าง ๆ ได้อีกด้วย เมื่อมีหัวว่านนี้ติดอยู่กับตัวจะไปทำกิจการงานใดก็มักจะได้รับผลดีเป็นชัยชนะตอบแทน

สรรพคุณทางยา

แก้พิษสัตว์กัดต่อยได้อย่างวิเศษ โดยเอาหัวว่านมากินหรือฝนทาบริเวณที่ถูกกัดต่อย

การปลูก

ใช้ดินร่วนผสมอิฐเผาไฟแล้วทุบให้แหลกละเอียด เอาหญ้าแห้งที่ตัดไว้แล้ว มาผสมรวมกันให้เข้าดี ใช้เป็นดินปลูก จนกว่าจะเจริญงอกงามขึ้นแล้ว จึงหากระเบื้องแตกทุบเป็นชิ้นย่อย ๆ วางเรียงให้รอบต้น ประดับให้สวยงามอีกคราวหนึ่งในตอนหลัง

บทคัดลอกจาก “ตำราคุณลักษณะว่านและวิธีปลูกว่าน” โดย สมาคมพฤกษชาติแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์

รวบรวมและเรียบเรียงโดย นายเลื่อน กัณหะกาญจนะ

เผยแพร่โดย ทีมงาน www.farmssb.com