ทำการเกษตรอย่างไรให้อยู่รอด

การเอาตัวรอดได้ในยุคนี้ต้องมี “การข่าว และData analysis” ที่ดี พร้อมกับทำในสิ่งที่แตกต่าง

หลังจากผิดหวังกับ แตงโม ในฤดูกาล (ฤดูฝน เจอเพลี้ยกับน้ำสิครับ เอาไม่อยู่)ที่แล้ว ซึ่งขาดทุนไปเยอะทีเดียว… บ้านสวนสุขสบายในส่วนของพี่ชาย เกิดแรงฮึดสู้ จึงปลูกแตงโมและ ฟักทองอีกรอบ..

ส่วนมากลงฟักทอง ส่วนน้อยลงแตงโม … ผลผลิตออกมาดีทั้งคู่ แต่ราคาต่างกันราวฟ้าเหว แตงโมราคา 1-3 บาทต่อ ก.ก. ในขณะที่ฟักทอง ราคา 9 บาทต่อ ก.ก.

เกิดอะไรขึ้น? … สาเหตุคือ

๑. ปกติชาวสวน ส่วนมาก มองแตงโมถือว่าคือหุ้นราคาที่สวิงมาก ไม่รวยก็ร่วง ..เกษตรกรซึ่งคุ้นเคยกับความเสี่ยงทุกอย่างอยู่แล้ว… ส่วนใหญ่จึงขอวัดดวง… ในขณะที่ฟักทองทนโรคกว่า แต่ราคาไม่หวือหว๋า… จึงมักถูกมองเป็นหุ้นรอง…

๒. เขตกำแพงเพชร (แม้แต่เขตอื่น) มีนโยบายลดจำนวนนาข้าวโดยไม่ปล่อยน้ำในลำคลอง ผลคือ เกษตรกรจำนวนมาก งดปลูกข้าวหันไปทำแตงโมซึ่งใช้น้ำน้อยกว่า

๓. ผลผลิตแตงโมออกมามากเพราะสภาพอากาศเอื้ออำนวย..

๔. พอผลผลิตออกมามาก “หวานหมู” พ่อค้าคนกลาง จึง กดราคาหน้าสวน คัดเกรดระดับราชาเท่านั้นที่จะรับซื้อ ในขณะที่ราคาขายปลีกคงๆเดิม… มันคือเรื่องของการตักตวงโอกาส… มันคือสัจจะธรรม…

ผลผลิตแตงโมและฟักทองตอนนี้มีตลอด เพราะทยอยปลูก หากท่านใดสนใจรับเพื่อไปขายปลีกจากหน้าสวนโดยตรง ติดต่อ “รุ่งระวี สมโภชน์” ได้เลยครับ

แตงโมปัด ตกเกรดครับ ลูกขนาดนี้เลย บางลูกแค่ผิวไม่สวยเขาก็ไม่รับแล้ว โชคดีบ้างที่มีหน้าร้านขายเอง ..คนไม่มีหน้าร้านก็ต้องบอกว่าเจ็บอีกรอบ สักพักครับจะต้องทำตลาดส่วนนี้ให้ปึ๊กให้ได้

ตอนนี้เรามีหน้าร้านอยู่ ๑ ร้าน ใน อ.พรานกระต่าย จ.กำแพงเพชร (กำลังหาโอกาสขยายตลาดและเปิดหน้าร้านใหม่อยู่) และ…ผลผลิตแตงโมและฟักทองตอนนี้มีตลอดเพราะทยอยปลูก หากสนใจรับเพื่อไปขายปลีกจากหน้าสวนโดยตรง เพื่อให้ได้ราคาวิน-วิน กันทั้งคู่ ติดต่อ “รุ่งระวี สมโภชน์” ได้เลยครับ

รอบนี้พี่ชายจึงไม่เจ็บเท่าไร เพราะ ซื้อถัวหุ้นทั้งสองตัวไว้คานดุลกันแล้ว… และมีหน้าร้านไว้ขายปลีกเอง ๑ แห่ง แต่จะดีกว่าอีกมาก

…ถ้า…

๑.การข่าว เรารวดเร็ว

๒. การคาดการเฉียบคม เชื่อตามข้อมูล ตามสถิติ ไม่เชื่อตามความรู้สึก

๓. ชั่งประเมินภาพรวมของธรรมชาติของพืช ของตลาด ของพ่อค้าคนกลาง และตัดสินใจแม่นยำ

๔. มีหน้าร้านค้าปลีกอีกจุด หรือมีเครือข่ายค้าปลีกที่ทำลายวงจรพ่อค้าคนกลาง…

๕. ทำระบบสหกรณ์ หรือกลุ่มเพื่อกระจายสินค้า ไม่ตัดราคากับเอง จัดโซนนิ่ง ฯลฯ

แน่นอน… ในมุมมองของเกษตรกร มันเป็นเรื่องยากมากครับ…งานช้างทีเดียว…

เก็บเป็นข้อมูลไว้แก้ไขจุดบกพร่องและเตรียมการในอนาคต… สู้ต่อปาย.. ไอ้มดแดง..

อรรถ บ้านสวนสุขสบาย

๒ มิ.ย. ๖๔

ปล.๑ ผมมองว่าสิ่งสำคัญเป็นอันดับแรกคือการตลาด คือการจะขายให้ใคร ราคาเท่าไร มันจำเป็นเป็นอันดับแรกกว่าการที่จะปลูกแล้วให้ได้ผลผลิตดีเสียอีก…

ปลูกให้ได้ผลดีคนส่วนมากทำได้ แต่การทำให้ราคาดีคนส่วนมากยังไปไม่ถึง….มันยาก…ผมรู้ เคยลองหลายๆรอบ ในสินค้าหลายๆตัว…

ปล.๒ ผมกำลังพยามทำตลาดแบบตัดทอนคนกลาง (ผู้ผลิตส่งตรงถึงผู้ค้าปลีก)

ผลผลิตแตงโมและฟักทองตอนนี้มีตลอดเพราะทยอยปลูก หากสนใจรับเพื่อไปขายปลีกจากหน้าสวนโดยตรง ติดต่อ “รุ่งระวี สมโภชน์“ ได้เลยครับ