ว่านหางนกยูง

Selaginella bisulcana (Spreng) วงศ์เฟินกนกหรือเฟือยนก (Selaginellaceae)

ไม้สกุลนี้ทางปักษ์ใต้มีมากพันธุ์ มากชนิด โดยเฉพาะในมลายูมีตั้ง ๓๖ ชนิด ชาวมลายูเรียกปากเมรัก (เฟินนกยูง) จัมบูลเมรัก (อกนกยูง) เอกเกอะเมรัก (หางนกยูง) ทั้งสิ้น

ลักษณะ

เป็นไม้ประเภทล้มลุก โดยมากต้นเตี้ย ๆ ราว ๑ คืบถึง ๒ ศอก ใบเหลืองเหมือนปีกแมลงทับ

ประโยชน์

มีสรรพคุณเป็นยารักษาโรคต่าง ๆ คือใบชงเป็นยากินแก้ไข้ที่มีความร้อนสูง ทำให้ระงับความร้อนเผาเอาขี้เถ้าผสมน้ำมันมะพร้าวทาแก้ปวดหลัง ในชวาใช้พอกผิวหนังแก้บวม

ยอดอ่อนมีรสขม ชาวชะวาชอบกินเป็นอาหาร โดยอ้างว่าเป็นยาไปด้วยในตัว

ทำเป็นยาต้มแก้ปวดในกระเพาะอาหาร

ตำพอกแก้ฝีมะม่วงและโรคลมขัดข้อ

บทคัดลอกจาก “ตำราคุณลักษณะว่านและวิธีปลูกว่าน” โดย สมาคมพฤกษชาติแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์

รวบรวมและเรียบเรียงโดย นายเลื่อน กัณหะกาญจนะ

เผยแพร่โดย ทีมงาน www.farmssb.com