ว่านดอกทอง

ลักษณะ

รากคล้ายรากหญ้าคา หัวคล้ายว่านเทพรำรึก ใบคล้ายว่านมหาอุดม ใบเล็กกว่า ว่านมหาอุดม ร่องกลางใบแดง หัวเล็กกว่าหัวว่านเทพรำลึก เนื้อในหัวเป็นสีขาว หัวเป็นข้อ ๆ เป็นเปราะ ๆ และหัวมักเป็นวงกลม หัวแก่แหลมเหมือนว่านดินสอฤาษี ดอกเป็นสีเหลือง เมื่อดอกเริ่มขึ้นมานั้นคล้ายกระเจี้ยวเด็ก ๆ ว่านนี้ใช้ได้ทั้งใบทั้งต้น ทั้งหัวทั้งราก ทั้งดอก แม้แต่น้ำที่รดต้นว่าน ถ้าน้ำไหลไปทางไหน ทางนั้นย่อมมีความรู้สึกทางเพศ โดยเฉพาะผู้หญิงเกิดรุนแรงมาก

ถ้าเอาหัวหรือใบหรือต้นใส่ในภาชนะที่ใส่น้ำ เช่น โอ่ง บ่อน้ำ ก็เสียทั้งโอ่ง ทั้งบ่อ คือผู้ใดกินเข้าไปจะมีความรู้สึกทางเพศแรงมาก เฝ้าหลงงมงายอยู่ในกามโลกียรสมิได้สร่างซา ยิ่งดอกด้วยแล้ว ถ้าบานเพียงกลิ่นของดอกไปถึงไหน ผู้คนในละแวกนั้น ทั้งหญิงและชาย จะพากันมัวเมาอยู่ในโลกียรสมิได้สร่างซา ฉะนั้นจึงต้องเด็ดดอกออกเสีย อย่าปล่อยให้บานคาต้น โดยนำเอาไปแช่น้ำมันเก็บเอาไว้ใช้ประโยชน์ทางเสน่ห์ต่อไป ว่านนี้มีอำนาจในทางเพศรุนแรงมาก ใช้ได้ทุก ๆ ส่วนของพืชเหมือนกันหมด

การปลูก

ใช้ปลูกด้วยหัว ดินที่ปลูกใช้ดินร่วน ๆ ปนทรายบ้าง กลบหัวว่านอย่าให้มิด รดน้ำพอเปียกทั่ว

บทคัดลอกจาก “ตำราคุณลักษณะว่านและวิธีปลูกว่าน” โดย สมาคมพฤกษชาติแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์

รวบรวมและเรียบเรียงโดย นายเลื่อน กัณหะกาญจนะ

เผยแพร่โดย ทีมงาน www.farmssb.com